Dat was het devies vandaag. Rustig aan, lekker peddelen en zeker meer dan 240 minuten op de klok. Toen ik fris en fruitig om 8 uur mijn bedje uit sprong, liepen de druppels langs de ramen. Toch maakte ik me niet teveel zorgen. Het zou immers droog worden rond een uur of 9. Rini had daar geen vertrouwen in, en meldde zich af.
Cor, Sjoerd en Anne gelukkig niet, en zo kon het rond half tien richting Raamsdonkveer. Het navigeren liep in het begin, door een combinatie van door de bebouwde kom rijden en een nog niet helemaal wakkere navigator, niet helemaal vlekkeloos. Echter, eenmaal de brug over bij Hedel kon het niet meer mis. In één lange rechte lijn ging het richting Raamsdonkveer, mooi langs de Bergse Maas. Het matige windje schuin tegen, af en toe een miezerbuitje, en gezellig keuvelend. Toch nog sneller dan verwacht was er het keerpunt, en kon hetzelfde tafereel zich afspelen aan de andere kant van de Maas, met nu het windje in de rug. Omdat Sjoerd er bij was konden we helaas geen koffiestop maken. Daarom zorgde ik er maar voor dat mijn balhoofd kuren kreeg, waardoor ik er toch een stop van een minuut of tien tussen kon frotten. Weliswaar zonder koffie en gebak, maar toch een stop.
Daarna snel weer op weg, want stilstaan betekende kou lijden. Toen we Den Bosch begonnen te naderen en er steeds meer herkenningpunten kwamen, was het gevloek niet van de lucht. De ingeladen route van TWC De Voorsprong uit Heesch liet ons namelijk elke daarheen gaan waar wij het niet verwachtten. Na een kleine vijf uur kon de schade opgemaakt worden. 4 fietsen onder de modder, 3 paar nette billen en 1 paar droge, vier koppen waar commando's nog van zouden schrikken en bijna 125 kilometer op de teller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten