...is het halve werk. Dus was het vandaag tijd om al het vet en alle drank van de afgelopen weken er maar eens uit te zweten. Via het internet een mooi ritje gevonden om de beentjes aan D1 trainingen te laten wennen. 70 kilometer richting Boxtel, nog vrijwel onontgonnen gebied.
Zo gezegd, zo gedaan. De route op de GPS geladen, en weg was ik.
Weliswaar een uur later dan gepland, 14.00 uur, maar dat mocht de pret niet drukken. Dat deed wel het irritante gepiep in mijn achterwiel. Een aantal stops om het probleem te verhelpen mochten niet baten, dus ging het met een sukkelgangetje (de hartslag vloog al omhoog als ik aan aanzetten dacht) richting Gestel. Daar kondigde het volgende pret-druk moment zich aan: batterijen van de GPS op. Hmmm, en nu?
Gelukkig was ik vlak bij Gestel en van daaruit nam ik de weg richting Boxtel in de hoop om bij een tankstation een setje batterijen te kunnen scoren (jaja, volgende keer neem ik reserve mee...). Bij het eerste station ving ik nog bot, maar in Boxtel was het wel raak. Daarna was het nog even zoeken om weer op de route te komen, maar bij Liempt was alles weer zoals het moest zijn. Echter, een rekensommetje leerde dat het qua lichthoeveelheid wel eens penibel zou kunnen worden. Estimated Time of Arrivel according to mijn GPS was rond kwart over vijf, en dan was ik pas in Heesch. Diezelfd GPS gaf ook aan dat de zon zou ondergaan om 16.39 uur. Dan zou het dus rond vijf al aardig donker zijn.
Dientengevolge moesten de D1 plannen overboord, en werd het gas geven het laatste uurtje. Je wilt tenslotte niet met een zwarte fiets, een zwarte fietsbroek en een zwart regenjack des nachts over 's Heren Wegen dwalen. Uiteindelijk kon de klok weer worden ingedrukt om iets voor half 6, en toen was het inderdaad al donker. Binnengekomen las ik af: ruim 70 kilometer in iets meer dan 3 uur netto fietstijd.
Zo, die is binnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten