Hel van Berghem

Gisteren de Hel van Berghem gereden. Om 08:15 uur zouden wij (Maarten, Cor en gastrijder Mario) op de Adelaar verzamelen. Maar om 08:14 uur gaf mijn telefoon aan een sms te hebben ontvangen. Het zal toch niet waar zijn.....ja hoor een afmelding. Door Maarten werd doorgegeven dat hij een technische storing had en zeker een uur nodig had om dit te verhelpen. Toch merkwaardig dacht ik. Had dit te maken met het terugzetten van de klok...

Dak van Brabant

Vandaag met Maarten en Cor richting Nuenen gereden. Na wat omzwervingen in Eindhoven (gelukkig zijn beide heren goed bekend in Eindhoven) kwamen we bij de start. Na circa 5 kilometer over verharde wegen reden we de bossen van Nuenen in.

Tour for Life 2010

De kogel is door de kerk, de inschrijving is geregeld. In 2010 doet Team DBA mee aan de Tour for Life. Een initiatief om door middel van een fietstocht van Italië naar Nederland geld in te zamelen voor Artsen zonder Grenzen.

Een ambitieus project, op alle gebieden. Allereerst het geld dat ingezameld moet worden. Een flink bedrag, maar met dit team moet dat lukken. Echter, ook de fysieke uitdaging valt niet te onderschatten. 1200 kilometers en ruim 15.000 hoogtemeters in 8 dagen, dat is voor de meeste van ons geen wekelijkse kost. Tenslotte zal er niet alleen van de fietsers maar ook van het thuisfront (partners, ouders, kinderen, vrienden) een bijdrage, in welke vorm dan ook, gevraagd worden.

Kortom, een echte uitdaging voor 2010 die wij met Team DBA vol vertrouwen aangaan.

Stay tuned voor meer nieuws!

Uit de oude doos: Het Dak van Brabant, Februari 2004

De spierpijn van gisteren is nog niet weg, of de aandacht gaat alweer uit naar aankomend weekend. Maarten heeft op het forum voorgesteld om naar Nuenen te gaan. Onderstaand het verslag van die tocht in Februari 2004. Doe er je voordeel mee en laat op het forum even weten of je mee gaat of niet.

Zandhazentocht 2009

Het was nog donker toen mijn wekker afliep vanochtend. Belachelijk vroeg was het niet, half 8, maar het geeft wel aan dat we weer volop in het MTB seizoen zitten. Dus snel er uit, fietsendrager erop, bak brinta naar binnen, en wachten op wie er mee gaat. Tot mijn vreugde en verbazing was Cor de eerste die zich meldde. Naar enig blessureleed aan de rug, wilde hij het vandaag weer eens voorzichtig proberen. Gewoontegetrouw was Maarten weer eens veel te laat, maar omdat hij reservebandjes voor me had meegenomen, kon er nog net een kopje koffie af.

Vandaag toch nog gefietst!

De MTB-ers gingen vandaag richting Horst. Omdat ik de afgelopen dagen erg moe was had ik er voor gekozen om eerst uit te slapen om wat later te gaan fietsen. Uiteindelijk zat ik rond 10:30 uur op de fiets en met veel tegenwind richting Den Bosch gefietst om vervolgens via Nistelrode weer in Oss aan te komen. Uiteindelijk nog 2:30 uur op de fiets gezeten en ruim 70 km. weg getrapt. Volgende week waarschijnlijk weer MTB-en. Groeten Ruud

Vrije middag

In tegenstelling tot de concurrentie heb ik gisteren niet binnen, maar heerlijk buiten gefietst. Toen op weg naar het werk op de radio werd verteld dat het prachtig herfstweer zou worden, meteen maar geregeld dat ik 's middags vrij kon nemen.

Een heerlijk rondje van 70 kilometer over Schaijk, Grave, Beers, Linden, Heumen, aan de Gelderse kant over de dijk naar Ravensteijn, daar de Maas over, en langs Demen, Dieden en Megen weer terug. Flinke wind tegen in het begin, maar daar staat een meer dan prettige rugwind op de weg terug tegenover. Kom maar op met die Zandhazentocht!

Tacx upgrade: deel 3

Net met de catalyst een zelfgeschreven krachttrainingsprogramma afgewerkt. Daar moet ik nog wel effe mee sleutelen want helemaal perfect ging het niet. Wel ploften m'n bovenbenen uit elkaar na elke sessie, dus het werkt wel.

Overigens trap ik volgens mijn Tacx veel lagere wattages dan ik verwacht had. Of dat aan mij, of aan de tacx ligt zal de toekomst uitwijzen. Nu snel zorgen dat mijn tacxfiets helemaal op orde komt, en dat de tacx een vast plekkie krijgt, en dan kom ik de winter wel door.

Tacx upgrade: deel 2

Zo, net effe de Alp d'Huez opgeknald. Met een hartslag van tussen de 175 en 180, en dat is niet flauw.

Wat viel tegen?
* de tijd (ahum...)
* Het feit dat er geen verschil in weerstand te voelen is tussen 5% en 10%. Ik ben dus de Alp opgereden met 40*25 en 40*23, en dat lukt in het echt niet.

Wat was er leuk?
* De 1 uur 23 minuten en 3 seconden (ahum...) vlogen voorbij
* Het motiveert mij om op dat ding te gaan zitten en mezelf uit te dagen
* Ondanks dat je geen verschil in weerstand voelt, daalt wel je gereden snelheid als het steiler wordt en je blijft hetzelfde wattage trappen. De tijd is dus redelijk realistisch. Mijn PR op de Alp, een week voor de Marmotte (die ik wél uitgereden heb) is 1 uur 24 en nog wat, dus dit komt er aardig in de buurt
* Je kunt als je nog eens de Alp opfietst jezelf (of enig ander bestand, dus ook van andere tacxers) als tegenstander kiezen. Je krijgt dan onder in beeld te staan hoe groot je voorsprong of achterstand is in meters. Zo kun je off-line dus ook nog tegen elkaar fietsen

Wat ik me nog afvraag is of je gewicht wordt meegenomen om te bepalen welke snelheid je rijdt bij welk wattage, maar dat blijkt gauw genoeg als we onderling tijden gaan vergelijken.

Conclusie? Die upgrade motiveert ontegenzeggelijk. Of het voldoende zal zijn om er veel uren mee te maken. De tijd zal het leren.

Zandhazentocht, toen en nu

Voor aanstaande zondag staat de Zandhazentocht in Horst op het programma. Maarten en ik zijn daar al eens geweest. We gaan even terug in de tijd en bevinden ons bij de:

Zandhazentocht - Horst 19 oktober 2003

Modder

Tenminste, daar denk je aan als je mountainbike zegt. Vanochtend niets van dat alles. Na een, qua bierconsumptie, uiterst succesvol verlopen jaarvergadering, jengelde vanochtend veel te vroeg de mobiel dat het tijd was om op te staan. Nadat ik gisterenavond al had geconstateerd dat ik een lekke voorband had, deed ik wat halfslachtige pogingen om dat euvel te verhelpen, maar gelukkig meldde Ruud zich om half 10 met een volledig voorwiel (waarvoor dank, ook aan Cor), en was dat probleem dus opgelost.

Tegen alle prognoses in was Maarten er ook, en zelfs op tijd. Daardoor konden we ons nog net op tijd inschrijven, en ging het om 10 uur loos. Het ging bij alledrie eigenlijk prima. In het begin was het even wennen natuurlijk, maar al snel denderden we als vanouds door de bossen.

Vlak voor de pauze reed Maarten lek. Gelukkig had Ruud een stuk reserverubber bij zich, zodat na oponthoud van een kwartiertje het weer verder kon.

 

                                      

Na het nodige slappe gelul tijdens de pauze, werden de laatste 20 kilometers in sneltreinvaart volbracht. Volgens Maarten hebben we nog nooit zo hard gefietst bij de opening van het MTB seizoen, maar ik betwijfel dat, want ik ben echt nog niet tot het uiterste gegaan. Maar goed, uiteindelijk met 50 kilometers op de teller weer thuis, om met een heerlijk kopje thee de vergadering nog even te evalueren

Terug in de tijd

Voor het vergelijk, hier het verslag van 2003 (!)

De Geffense Plas
"Als ware zij van Adel danste haar perzik boven het zadel"

Geffen, 5 oktober - Eindelijk is het dan een feit. Het MTB-seizoen is geopend. De eerste tochten verschijnen op de kalender, de regen valt, de bladeren bedekken de bodem, kortom, winterkleding aan, lagers in het vet en hoppa die natuur in.
Deze ochtend is anders dan alle andere. Vanwege het opkomstpercentage dat Maarten de laatste tijd vakkundig heeft hoog gehouden, is besloten om niet om 7.00u te verzamelen, maar om 8.30u.

8.30u een lekker kopje thee in ons Clubhuisje aan de Willibrordusweg. De harde kern van DBA is present. Eric, Maarten en Dirk gaan vandaag het mountainbikeseizoen voor DBA openen. Met een opgehitste Eric voorop (nieuw zweetshirt gekocht waarin, volgens zijn vrouw, z'n tepels zo mooi in uitkomen) zoetjesaan richting Geffen gereden. Nog geen 2 km verderop komt Eric tot de schokkende ontdekking dat hij zijn overschoentjes is vergeten. En een MTB-er met vieze schoenen dat kan natuurlijk niet hè Eric?
Goed, Eric omgekeerd om zijn overschoenen te halen, Dirk en Maarten reden alvast naar het startpunt om in te schrijven.
Bij de Geffense Plas aangekomen valt het Dirk en Maarten direct op dat ook dit seizoen anders dan anders wordt. Het percentage vrouwelijke rijders is hoog! Een goede ontwikkeling....
Tijdens het inschrijven natuurlijk Eric weer aangemeld met zijn nieuwe fietsclub. Was hij in Driebergen nog lid van Club Lucky, in Geffen staat hij officieel ingeschreven als clublid van De Geffense Plassers. Onderbroekenlol dat weten we, maar ja, je moet iets op een zondagmorgen.
Buiten aangekomen, lopen we Hans tegen het lijf, familie van Dirk.... Hans wilde graag als gastrijder met DBA meerijden, en dat kan natuurlijk. "45km Hans, weet waar je aan begint.."

Goed, nog 10 minuten bij de start van het vrouwvolk staan te genieten en daar kwam Eric vol trots met zijn overschoentjes aangereden. Klaar voor de start, af. Daar gingen we. Al snel schoot de route de mooie bosjes van Geffen in. Dirk wilde wel eens weten wat hij in z'n mars had en schoot er met Hans vandoor. Eric en Maarten op een tiental meter volgend. Viel toch een beetje tegen voor Dirk, de vochtige koude zondagochtendlucht en zijn beginnende verkoudheid zorgde er toch voor dat Dirk een beetje last kreeg van kortademigheid en, verstandig als ie is, hij liet zich terugzakken tot bij Maarten en Eric.

Dan maken we even een sprongetje in de wedstrijd... Inmiddels in de bossen van Nistelrode aangekomen. Hans is inmiddels afgehaakt en Maarten heeft de koppositie overgenomen en rijdt als een ervaren coureur door het bos. Maar dan......gebeurt toch het onvermijdelijke.....een bocht....een gladde tak....en Dirk en Eric zien Maarten voor hun neus onderuit glijden. Gevloek en getier, Maarten weer op de fiets.... Op het eerste gezicht niets aan de hand, maar al snel klinken er diverse fluitende kanariepietjes uit het achterwiel van Maarten. Problemen....gelukkig vlak voor het rustpunt. Daar aangekomen constateert Maarten dat de rijders-velg-wielbrug-koppakking van zijn achterversnelling krom is. Door de val zei Maarten, maar Eric en Dirk denken toch dat het door het zeer slorige onderhoud van Maarten komt....

Kopje thee gedronken, lekker speculaasje erbij en weer verder gereden. Lekker doorgefietst en al snel kwam Oss in zicht. De Witte Rusheuvel doemde voor ons op. Motorcrossterrein en thuishaven van de Osse MTB-club. "Schakelen jongens!" riep Eric nog......Dirk schakelde lekker ver terug en trapte rustig de heuvel op....Eric wilde dit in een iets zwaarder verzet doen en schoot Dirk voorbij.....Nu Maarten nog....Waar je normaal klik-klik hoort, schalde een luid gekraak en gepiep gevolgt door een vloek over de Witte Rusheuvel.....Ketting van Maarten eraf.
Na 5 minuten gepiel kwam Maarten dan toch boven....Meneer stopt en vergeet door alle elende zijn voet uit het pedaal te klikken. PATS....Maarten op de grond.. nog meer gevloek, dat al snel gevolgd werd door het geluid van een lachende Dirk en Eric. "He Maarten sta eens op man, HOMO!" maar Maarten stond niet op, omdat de naad van zijn overschoen in het trappertje vast was blijven zitten. Met hulp van Eric Maarten weer in het zadel gehesen en richting ons clubhuis gereden.

In het clubhuis werden we zoals gewoonlijk weer ontvangen door onze materiaalvrouw, barvrouw, huisvrouw en steun en toeverlaat. Even wat lekker stroopwafels en een kopje thee. Een spectaculaire opening van het nieuwe seizoen....dit vraagt om meer!

Eerste indruk Tacx Fortius upgrade

Vorige week heb ik de Tacx upgrade voor de Tacx Flow gekocht, en gisteren werd die geleverd.

Dus thuisgekomen natuurlijk meteen aan de slag. Handleiding zijn voor dames, dus hup, CD in de laptop, installeren en registreren, klaar. So far so good. Vervolgens de Flow onder de mottenballen vandaan gehaald, de  Giant uit zijn hybernation getrokken, kabeltjes pluggen, en verdomd. Alles werkte. In één keer.

Daarna heb ik nog een half uurtje gespendeerd aan doornemen van de software, de verschillende opties testen en gegevens invullen. Om tenslotte een training van 3 kwartier op te starten en die te volbrengen.

Eerste indruk is dat het een aanwinst is. Er zijn 3 verschillende manieren om te trainen: Virtual Reality, Real Life Cycling en op de ouderswetse flow manier, maar dan met wat extra opties (trainingsprogramma's laden etc). Het maakt het tacxen ontegenzeggelijk leuker, en dan heb ik de on-line functie nog niet gebruikt (wel getest). Wat ik wel mis is een overzicht van de uitgevoerde trainingen, en de mogelijkheid te vergelijken met eerdere trainingen. Misschien dat het wel in de software zit, maar ik heb het nog niet gevonden.

Kortom, met dit hulpmiddel moet het lukken om beter uit de winter te komen dan afgelopen seizoen.