Voor aanstaande zondag staat de Zandhazentocht in Horst op het programma. Maarten en ik zijn daar al eens geweest. We gaan even terug in de tijd en bevinden ons bij de:
Zandhazentocht - Horst 19 oktober 2003
De MTB-tak moest het met een beperkte bezetting doen deze week.
Dirk is besmet met het verliefheidsvirus en heeft sindsdien zijn
prioriteiten nietmeer op een rijtje :-) dus vertrokken Maarter
en ondergetekende rond 8 uur richting Noord-Limburg. Het was fris,
wel min 0 graden volgens de thermometer van mijn franse bolide,
maar het zonnetje deed verwoedde pogingen de temperatuur omhoog
te krijgen. Binnen was het warm en werd er vooral over auto's
geboomd, waarbij Maarter zo'n partij onzin begon uit te kramen dat
ik 'm 10 Euro heb gegeven om als-t-u-blieft zijn mond te houden.
Wie zit er hier nou de hele dag tussen de auto's? Aangekomen in
Horst werden we direct omsingeld door een afvaardiging van DDP,
helaas de wat minder bedeelde tak.
We hadden ons voorgenomen niet als een dolle van start te gaan,
zoals dat elke week door Dirk wordt opgelegd, maar gewoon rustig
te beginnen. Het was tenslotte 50 km. Dat ging prima tot aan het
rustpunt. Tot dan een tocht vergelijkbaar met Herpenduin, leuk
maar niet uitzonderlijk moeilijk.Na het nuttigen van een vaag
drankje en 2 huilende negers werd aan het tweede deel van de tocht
begonnen. Met dezelfde intentie: niet te hard. Dat voornemen werd
volledig overboord gezet toen we, al zwoegend, werden ingehaald
door een menneke van maximaal 14 jaar.... Dat werd me toch te
gortig, dus vanaf dat moment (30km) ging het volle bak vooruit.
Het menneke deed er alles aan om eerst bij mij in het wiel te
blijven en vervolgens om Maarter voor te blijven, maar het lukte
ons uiteindelijk om de etter af te schudden. Volgende keer sla ik
'm gewoon van de fiets, da's wat makkelijker. De gemiddelde snelheid
lag inmiddels flink hoger en het parcour was een stuk mooier geworden.
Sterker nog, het was op en af met flinke beklimmingen en spectaculaire
afdalingen. Mijn nieuwe energiedrankje werkte blijkbaar erg goed,
want ik was bijna niet te houden. Slechts met hangen en wurgen hield
onze MTB-specialist Maarter me in het zicht. In een sneltreinvaart
werd het laatste deel van de tocht volbracht, met uiteindelijk een
gemiddelde van 20,6 km/u, en dat bij een tocht van net iets meer dan
50 km. Het gaat de goede kant op. Uiteraard werd na afloop weer een
overheerlijk drankje genuttigd in het clubhuis. Spijtig was wel dat
na een forse investering vorige week in een nieuwe ketting, nieuwe
cassete, nieuwe remblokken, nieuwe schakelkabel achter, nieuwe
derailleurwieltjes en een nieuwe spaak, deze week mijn derailleur
voor lijkt te zijn gesneuveld :-(
Volgende week spelen we een thuiswedstrijd, want dan wordt de Hel
van Berghem verreden. Voor zover ik kan zien is er alleen een 45 km
versie, dus de discussie welke afstand we moeten rijden kunnen we
gelukkig achterwege laten. Het gonst binnen de gelederen van DBA van
de geruchten dat lid van het eerste Paul zijn rentree gaat maken
volgende week, maar daar heb ik nog geen definitieve bevestiging van
kunnen krijgen. (wat is zijn e-mail adres trouwens? ). 45 kilometer
is overigens wel heel veel om te beginnen, anderzijds is het dicht
bij huis en kan -ie natuurlijk stoppen als het genoeg is...
Greetz
Beer (die ook niet weet of Ruud nou alleen met de gieter aan
het spelen was of gewoon de hele tuin bij Maarter onder heeft gezeken :-) )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten