Gevoelig type

Je zou het misschien niet zeggen, maar ik ben een gevoelig type. Erg gevoelig zelfs. Dan bleek vandaag maar weer eens.
Afgelopen week had ik er tijdens mijn ww-rit al last van, en zaterdagochtend, toen ik in heel vroeg nog gauw effe twee trainingsuurtjes stal had ik er heel erg last van: pijn in mijn hamstrings. Mijn bovenbenen voelden dan aan alsof ik net een viaduct op 53*11 ben op gesprint, en alleen uit het zadel komen en de benen strekken bracht verlichting.

Nu heb ik dat in het verleden als eens eerder gehad, en toen was de oorzaak een te hoog staand zadel. Dat kon het nu niet zijn, en na controle bleek het zadel inderdaad nog op dezelfde hoogte te staan. Toen we vanochtend vertrokken voor de Leeuwentoer (inclusief Oss-Escharen vv) vertelde ik het Sjoerd, en die gebood mij direct op eens op de pedalen te gaan staan. Hij zag het direct: mijn zadel was naar achteren geschoven, toch wel zeker 2 centimeter. Ik kon me nauwelijk voorstellen dat dat de oorzaak was, maar na het herstellen van deze malheur bij het inschrijven heb ik er geen last meer van gehad, en had Sjoerd gewoon gelijk. Dat ik zo gevoelig ben dat ik van zo'n klein verschil al last krijg...

Verder verliep de Leeuwentoer, op een lekke band van Rini na, eigenlijk vlekkeloos. De stevige wind kwam van opzij, wat er voor zorgde dat we zowel op de heen- als de terugweg stukken wind mee en wind tegen hadden. De hele ploeg, bestaande uit Rini, Erik, Sjoerd, Gijs, Carlo et moi, zette vandaag een prima prestatie neer. Rini volbracht de 150 kilometer, waarbij het alleen het laatste stukkie naar Oss harken was. Erik voltooide zijn eerste 100+ tocht schijnbaar zonder al te veel moeite. Sjoerd nam, samen met Gijs, het leeuwendeel van het kopwerk voor zijn rekening. Alleen de Nis liep zich weer constant te drukken qua kopwerk, temeer daar hij eigenlijk ook dat van Erik moest doen. Maarja, de Nis heeft dan ook de Marmotte niet uitgefietst.

En ik? Met ruim 350 kilometer sinds afgelopen woensdag hoor je mij niet klagen. De benen hielden zich uitstekend, hoewel ook voor mij de laatste 15 kilometer harken was. Nu effe rust nemen, deze week nog een woonwerkje, en dan maar hopen dat we volgend weekend een beetje fatsoenlijk weer hebben.

Voor de details van de rit van vandaag kun je hier terecht.