Gisteren tijdens de vergadering van DBA begon ik me al wat zorgen te maken. Het zou veel gaan regenen, nou ja dan maar met de regenjas aan op de velo. Gelukkig bleek het droog te zijn. Snel twee dikke pannenkoeken eten, kopje koffie en hup richting de postbank waar ik Tim en Jochem zou ontmoeten.
Daar aangekomen zat Jochem bijna te slapen voorin zijn pick-up auto. Met een trotse glimlach toonde hij wat later zijn nieuwe aanwinst. Een paar gore-tex winter mountainbike schoenen van North wave. Daar zou geen water doorheen kunnen komen. Twee minuten later kwam ook tim aan fietsen met eenzelfde paar schoentjes. Stond ik daar met mijn zomer schoentjes met nike hoesjes eroverheen…….
Hup, de bossen in. Het eerste gedeelte van de route is relatief gemakkelijk. Veel heuvelachtig en her en der nog wat fietspaden. Bijna nog omver gelopen door een drietal hertjes. Al snel bleken mijn beentjes aardig in orde. “Buitenblad” Tim is elke keer het eerste boven maar ik kan redelijk aanhaken. Wat wel wat problemen oplevert, is mijn schakel systeem, telkens chain suck op het middenbald.
Na een dik uur over gemakkelijke paden zijn we aangekomen op het mooie stuk van het parcours. De verschillende stukken bos komen en gaan. Het is erg nat op de bospaden, we zien er al snel uit als Richard Groenedaal na een veldcross. Regelmatig tot aan de oksel in de plassen, maar ja nat hoort erbij. Ondertussen staan er een laagje water in mijn schoenen en hebben Tim en Jochem heerlijke warme voetjes. Misschien toch nog maar langs de fietsenshop deze week.
Eindelijk het mooiste gedeelte van de koers, vanaf nu alleen nog maar single track en bergjes. Al snel blijkt mijn training van afgelopen donderdag vruchten af te werpen. Bij elke klim kom ik met een soepele tred als eerste boven. Tim net op de hielen en we moeten wat langer wachten op Jochem. Hij heeft helaas de afgelopen twee weken niet kunnen fietsen en dat is gelijk te merken.
Snel bij de Carolina hoeve een bakje koffie. “ of we op een krantje willen gaan zitten” Het leek ons beter om maar buiten te blijven. Alles kompleet onder de blub, maar Erwin krol zat er goed naast. Het was nog steeds prachtig weer. Na de koffie weer snel weg, afkoelen is zo gebeurd. Nu de laatste zware kilometers nog, geen meter is er om uit te rusten. Het ging super, alleen de fiets wilde niet meer zo. Mijn voor derailleur had genoeg van alle chain-suck en stond haaks op de fiets. De laatste kilometers maar op het kleinste blad gefietst. Na Vier uur weer op de start plaats. En eigenlijk amper moe!!
Snel de fietsen afspuiten en naar huis……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten