Gelukkig hebben we de garage nu zover opgeruimd dat mijn ouwe Giant permanent startklaar staat om mijn trainingsbehoeften te bevredigen. Daarnaast denk ik er over om 'm ook klaar te maken om de weg op te kunnen, zodat mijn Isaac zich alleen op al die mooie zonnige dagen die nog komen dit jaar hoeft in te spannen.
Hoe het verder staat met de trainingsbehoeften? Meer dan uitstekend. Het tochtje van zaterdag hakte er flink in. Dat merkte ik zondag, toen bij het inmiddels traditionele lintjes halen bleek dat mijn hartslag met geen mogelijkheid omhoog te krijgen was. Maandag dus flink gerust, en dat hielp. De ochtendpols van dinsdag bracht een all-time low op de klokken: 51 slagen bij rust. De training van gisteren, D1 uurtjes maken, verliep verder zorge- en vlekkeloos.
Ook in het gevecht met de kilo's ben ik nog steeds aan de winnende hand. Sinds dinsdag staat er voor het eerst een 1 achter de 8, en de 0 ligt al op de loer. Dat betekent dat er sinds 1 januari al ruim 4 kilo's vet als sneeuw voor de zon zijn verdwenen, om maar even in de tijdsgeest te blijven. Als die 0 er is, wordt het tijd voor even pas op de plaats, want met deze temperaturen wordt het anders wel erg koud.
Volgende week staat er een dagje bieren in Huusse op het programma, voorafgegaan en gevolgd door een paar stevige trainingen, waarna het tijd wordt om een weekje rust te nemen. Samenvattend: alles ligt keurig op schema, en ik kan niet wachten tot de eerste volwaardige tochten. Met een beetje geluk eind februari al in de Ardennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten