Weeralarm

Of moet ik zeggen weer alarm? Het is tegenwoordig mode om bij de minste of geringste sneeuwbui, een nachtje vorst of bij alles boven windkracht 4 een weeralarm af te geven. Omdat het KNMI al het hele weekend bezig is Nederland de stuipen of het lijf te jagen was het daarom twijfelachtig of we vandaag wel zouden gaan fietsen. Was dat wel verantwoord?

Ja, dat was het. Sterker nog, het was niet eens koud. Nog sterker, de wind viel alleszins mee. Via Grave ging het ,samen met Ruud en Cor, met de wind tegen naar Gelderland. Met de training op de tacx van gisteren in de benen was dat een lekkere binnenkomer. Na een uurtje konden we de brug over bij Heumen, om via de dijk terug richting Brabant te fietsen. In Gelderland had men besloten de dijk niet te strooien wat tot bovenstaand pittoreske plaatje leidde. De sneeuw was overigens prima te fietsen. Vlak voordat we bij Ravenstein weer Brabant binnen vielen even gestopt voor een heerlijk bakkie koffie en appeltaart met slagroom bij Hoogeerd om vervolgens de laatste loodjes af te leggen. Uiteindelijk stopte het klokje op net geen 70 kilometer in net iets meer dan 3 uur. Heerlijke duurtraining.

En het KNMI? Die zou ik voortaan met het, inmiddels nauwelijks meer voorradige korreltje zout nemen.