De hele bende, 9 man sterk, druppelde vanochtend langzaam het clubhuis binnen. Toen uiteindelijk ook Dirk de weg gevonden had, kon er worden omgekleed, voor zover nodig, zodat het hele zooitje op de uiterst gevoelige plaat van Karen vastgelegd kon worden. Vooraf kwam Cor nog even stiekum met de heugelijke mededeling dat hij toch meegaat naar de Tour for Life, waarmee we met 8 man zijn. Op de teamfoto staan echter 9 man:
Wat moet dat? Nou het blijkt dat Dirk als laatste de drempel heeft genomen, en ook meegaat. Team dus compleet, en iedereen gaat mee. Vervolgens duurde het kippenhok onder het genot van liters koffie en pakken (nep) Bastognekoeken nog een poosje. Hoe komen we in Italië? Wanneer koopt Rini een nieuwe fiets? Waar is de kont van Maarten gebleven? Traint de Beer echt zoveel, of doet hij maar alsof? Gesprekstof voldoende.
Rond een uur of 12 moest er echter beslist worden: gaan we nog fietsen of niet? De zachtjes neerdalende regen en de resten sneeuw ontnamen uiteindelijk iedereen de moed, en werd er besloten niet te fietsen. Toen alles en iedereen vertrokken was besloten Ruud en ik echter om ons dan maar op de MTB nat te laten regen. Zo gezegd, zo gedaan, met dien verstande dat het droog was toen we vertrokken en na een uurtje de zon begon te schijnen. Uiteindelijk hadden we 75 kilometer in iets meer dan 3 uur op de teller staan. Ik denk dat deze kilometers beslissend zullen zijn als Gijs, Carlo en ik straks tegelijk aan de Planche des Belles Filles beginnen....
Een lange maar geslaagde fietsdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten