Hmmm, ik zie nu net dat dat laatste bericht en die tijd die inmiddels verstrekken is, wel eens de indruk zouden kunnen wekken dat ik echt met fietsen gestopt ben. Niets is minder waar. In voornoemde periode heb ik alweer meer dan 500 kilometers fietsend afgelegd. Waarvan een paar met pijn. Want...
...dat zadel blijft me maar parten spelen. Zo ook hedenochtend weer. Een interval training gepland waarbij de eerste interval liep als een krant. De benen liepen direct bij het aanzetten vol. Na de eerste interval even gestopt om te checken, en ja hoor, het zadel was weer los geraakt en naar achteren geschoven. Naar voren met dat kreng, vastgezet en de volgende twee intervals gingen als een zonnetje. Bij het uitfietsen kreeg ik echter weer ineens overal last van. Stoppen, kijken, en jawel, maar liefst 0,3 cm was het zadel weer naar achter geschoven. Ik kon bijna niet geloven dat dat het verschil maakte, maar na het weer naar voren plaatsen van het zadel (jaja, het is aan vervanging toe, even geduld aub) en het vervolgen van de training waren alle pijntjes weer weg.
Voorwaar, een prinses op de erwt, of, in dit geval, een prins op het schuivende zadel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten