maandag 7 maart 2011

Eifel

Eindelijk weer een tocht die een verslag waard is. Geen rondje dijk, niet langs de A59, maar een prachtige ronde door de Eifel.


Op een rijafstand van goed anderhalf uur nog wel. Onbegrijpelijk dat we hier nog niet vaker zijn geweest. Om 11 meldden Sjoerd en ik ons aan de Krauthausener Straße in Aachen, alwaar ons Limburgsch Lid reeds ongeduldig stond te wachten. Weliswaar met rooddoorlopen open van de drank, maar desalniettemin: tijdig aanwezig. Het was toch nog wel redelijk fris, dus nadat iedereen aanvullende kleding had aangetrokken kon het loos.


Na een paar kilometer volgde de eerste klim: een kilometer of 6 om 300 hoogtemeters te overwinnen. Over een prachtige rustige weg ging het in het wiel van Sjoerd eerst nog redelijk rustig, maar allengs werd het tempo stevig opgevoerd. Mooi begin! Niet veel later was er alweer de volgende klim, iets korter maar een stuk steiler. De alcoholconsumptie van de Nis begon zich hier te wreken en Sjoerd en ik waren iets eerder boven. Na een kilometer of 40 dreigde er de grootste bonje met Sjoerd. Daar waar ik beloofd had dat de route helemaal over de verharde weg zou gaan, daalden we af naar de Rurstausee, om een kilometer of 10 over een soort Strade Bianchi onze weg te vervolgen.







De klimmetjes laten intussen hetzelfde beeld zien. Sjoerd voorop in een werkeliijk verzengend tempo. Daarachter kwam vervolgens ondergetekende, waarna de rij gesloten werd door de Nis. Denk echter niet dat het achter Sjoerd niet hard ging. Mijn HAC liet 's avonds vermogens zien die ik vorig jaar het hele jaar nog niet getrapt heb! 


Op de één na laatste klim veranderde het beeld echter. De Nis was zijn alcohol inmiddels kwijt, terwijl ik zonder drinken was komen zitten wegens het gebrek aan pauzeplekken. Gevolg was dat ik schrok toen ik halverwege onder mijn arm door keek en zag dat de Nis niet zo heel ver achter me zat. Ik ging er nog eens voor zitten, maar voelde dat ik vierkant draaide en in no time had de Nis me achterhaald. Om vervolgens, na een gezellig babbeltje, zijn hielen weer te lichten, mij amechtig zwoegend achterlatend. Bovenop kreeg ik gelukkig de bidon van Sjoerd waardoor ik weer opknapte en het laatste stuk weer vlot ging.


Totaal score: ruim 120 kilometer met bijna 2100 hoogtemeters in zo'n 24,5 gemiddeld. Al met al een prachtige tocht, en mij ga je daar de komende tijd zeker terugzien. Over de fysieke gesteldheid: Sjoerd staat een mooi seizoen te wachten als dit de voorbode is. Nis en ik lijken erg aan elkaar gewaagd, waar ik erg blij mee ben. Er liggen mooie duels in het verschiet!











Geen opmerkingen: