Vorm

De black box waar elke sporter zijn hoofd over breekt: vorm. Vorm heb je nodig om je beste prestaties te leveren, maar hoe kom ik aan die vorm? Wat moet ik doen? Wat moet ik laten?
Gelukkig bestaan hier geen vaste regels voor. Het is voor iedereen anders, en zelfs als je ongeveer weet wat je moet doen is het nog geen garantie dat de vorm er op het gewenste moment is.

Bij mij was de vorm er vorige week zaterdag niet. Hoewel de prestatie uiteindelijk niet slecht was, waren de benen dat wel. Het biedt de burger echter moed dat ondanks het ontbreken van vorm de netto fietstijd toch een flink stuk sneller was dan vorig jaar.

Wat echter nog meer moed biedt is de tocht van afgelopen zaterdag. Een ritje van 130 kilometer naar Nijmegen en terug (de 13 Heuvelentocht vanuit Ravenstein). Niks bijzonders, al vaak gedaan. Maar zaterdag was er voor het eerst sinds lange tijd weer sprake van iets dat op vorm leek. Versnellen op een klimmetje ging vlot, maar vooral het tegen de wind in beuken verliep naar wens. Het gevoel dat je niet vermoeid raakt, dat je maar kunt blijven trappen. Dat gevoel.

Nu maar hopen dat ik dat vast kan houden en liefst kan uitbreiden. Komend weekend vertrek ik naar Frankrijk om een weekje in de buurt van Bourg d'Oisans te fietsen, met als hoogtepunt op 3 juli de Marmotte.

Schrijft u even mee: 8.29 is het doel. Ambitieus? Jazeker. Haalbaar? Met je juiste vorm hopelijk wel. Gekkenwerk? 175 km en 5.000 hm, ik dacht het wel.