zondag 13 november 2011

DBA - The Next Generation

Vandaag was het de beurt aan de mannelijke offspring van de families Vermeulen en Berendsen te laten zien of zij iets van de (al dan niet vermeend aanwezige) sportgenen van hun pa's hebben meegekregen. Vorige week sneuvelde ik weer eens jammerlijk in een poging het hardlopen op te pakken. Het was slechts een herstelloopje dat me de das om deed (het gaat intussen wel weer, dank u). En omdat het een herstelloopje was liet ik me vergezellen door Ties. Die liep met speels gemak mee en dat riep bij mij de vraag op of hij niet eens een wedstrijdje wilde lopen. Nou dat wilde hij wel.

Toevallig bleek er een week later (vandaag dus) een cross te zijn rond de Geffense Plas en het uiteindelijke resultaat was dat Ruud vanochtend hier met deelnemer Joep en trouwe supporter Eva op de stoep stond. De Berendsjes waren volgens goed gebruik weer te laat maar desondanks ruim op tijd bij de Geffense Plas.

Zoals het een goed ouder betaamt deed Ruud om 10 uur eerst het kunstje een keer voor. Voor 9 kilometer cross had ons loopwonder slechts een dikke 36 minuten nodig. Volgens hem was het heel zwaar, ik vond het er allemaal even soepeltjes uit zien. Met een 4de plaats in zijn klasse viel hij net buiten het podium.


Vervolgens was het de beurt aan debutant Tom. Vooraf hadden de deskundigen (lees: Ruud) ingeschat op een minuutje of 14 op de 3 kilometer. Daarmee zou hij toch zeker in de middenmoot moeten kunnen eindigen. Tot onze stomme verbazing kwam hij bij de eerste doorkomst (van de twee) als derde door! Ons enthousiasme werd nog groter toen we hem tweede liggend in de verte ontwaarden. Even heerste er verwarring toen een man met hond de achtervolging inzette op Tom en de vlak achter hem liggende plaatselijke favoriet. Het bleek gelukkig slechts om de vader van de jongen gaat die zijn best deed om zijn zoon voorbij Tom te schreeuwen. Dat werkte echter als een rode lap op een stier bij Tom en hij ving een wanhopige eindsprint van zijn achtervolger dan ook verbeten op om als tweede over de finish te gaan in een tijd van 12 minuut 46. Sneller dan wij (en hij!) ooit gedacht hadden.

De eindsprint!

Na een vierde en een tweede plaats bleek het echter nog beter te kunnen. Joep en Ties stonden bij de pupillen A aan de start. Ties als debutant en Joep met nauwelijks meer ervaring. Toen het startschot klonk leek het alsof iemand Ties in zijn billen kneep want als een raket stoof hij het hele veld voorbij om als eerste de draai te maken. Joep keek verbaasd opzij toen Ties voorbij denderde maar besloot toch maar om er achteraan te gaan. Ties moest zijn bliksemstart inmiddels een beetje bekopen en kwam rond plek 5 door. Joep daarentegen gaf nog geen krimp en kwam als derde door en zag er nog fris uit. Even verdwenen de lopers uit het zicht en toen ze weer tevoorschijn kwamen lag Joep zelfs tweede. Het DBA supporterskamp begon nu toch wel erg onrustig te worden want zoals het een Vermeulen betaamt staat Joep bekend om zijn wil om te winnen en om zijn eindschot. Hoe zou toch niet waar zijn? Nou, het was dus wel waar. Bekijk hieronder de bloedstollend spannende beelden. Met exuses van de cameraman die in zijn enthousiasme bijna de finish mist. Beeldje voor beeldje bekijken laat er echter geen twijfel over bestaan wie als eerste binnen is!


Zoals jullie zien hield ook Ties goed stand en hij finishte uiteindelijk als 5de in zijn klasse in 5.58, 36 seconden achter winnaar Joep. 

Voorwaar een goed bestede zondagochtend (hier de hele uitslag), al ben ik wel bang dat DBA op den duur in een loopvereniging verandert.... 

Geen opmerkingen: